insana insan gerek hani kimi zaman

üçüncü cemre düştü bugün toprağa…  bir insan selamladı beni, bir insana selam verdim. bir insan anlamadı beni, bir insana sitem ettim. bir insan kızdı bana, bir insana sinirlendim. bir insan huzur verdi, bir insanı dinledim. bir insanı güldürdüm, bir insanla güldüm. bir insan yakındı bana, bir insandan uzaklaştım. bir insan için önemliydim, ben de bir insan önemsedim. bir insan gözümün içine bakarak konuştu, ben bir insanı can kulağıyla dinledim. bir insan adımı andı sürekli, ben bir insanı konuştum herkese. bir insan bencildi, bir insana bencildim. bir insan özledi beni, bir insanı özledim. bi’ toprağa düşen cemre vardı bi’ de topraktan gelen insan neticede. ve gökten üç insan düştü bugün içime… elma tadı vardı dilimde, elma kırmızısı gözlerde...